Zo dat was me een reis

Ik ben aangekomen in Sydney. Het was een lange reis. Ik dacht dat ze bij de Nederlandse spoorwegen geen weersomstandigheden aankonden. Vallende bladeren enzo. Nou hier ook niet.
Heb uren op het perron gezeten, met 41 graden geen pretje...nu koelde het wel af natuurlijk tijdens dat wachten, maar toch. En wat ook zo typisch was dat ze ook geen inschatting konden geven van hoe lang het zou duren voordat er eventueel een trein zou komen. En je werd dringend geadviseerd op het perron te blijven. Toen bleek de trein kapot te zijn, en iemand was hem aan het maken. Toen bleek de rails gesmolten te zijn ofzo. Toen zouden er bussen komen. Afijn, ondertussen was iemand tegen mij begonnen te praten. Binnen 2 seconden had ze er uitgekwakt dat ze bipolar was. En dat haar vriend haar medicijnen bij zich had. En dat ze niet tegen veranderingen kon. Dus toen we met de bus gingen, werd dat haar teveel en kon ze niet meer praten....ik vroeg haar namelijk wat.
Aangwekomen bij de bus, was ze aan het roepen dat ze een fit zou krijgen. Sorry maar ik moest me echt inhouden. Ik kan er niks aan doen. Hij, haar vriend, 150 kilo, met een t-shirt aan met de tekst, the big issue, en een uitgescheurde korte broek, zij, eveneens 150 kilo, die iedereen vertelde dat ze eigenlijk niet goed bij haar hoofd was en dat ze medicijnen nodig had, met een shirt aan met de tekst "women united against domestic violence". Ondertussen was een Indier begonnen schreeuwen tegen 2 vrouwen van een openbaar vervoersmaatschappij (niet van de spoorwegen, dus "wij weten van niets") dat ze moesten ophouden met lachen, want dat er toch echt niets te lachen viel. Ik kwam inwendig niet meer bij.

Om 3 uur vannacht bij de grens aangekomen van Victoria en New South Wales ( in NSW ligt sowieso andere rails, dus was ik met de trein, had ik hier op andere trein moeten stappen, had iemand me verteld) , daar weer op een trein gestapt, en met 4 uur vertraging hier dus aangekomen. Hier een kamer die schoon is, en twee keer zo duur, maar op loopafstand van wat je maar wil zien.