vrijdag 6 maart 2009

wat een verschrikking hier






can someone get me on a plane?

Gaan jullie mee?

Halleluja

maandag 23 februari 2009

Zo dat was het dan bijna

How are we going?

jaja, back to life, back to reality, en ik kijk er zo naar uit!
( ik ga hier echt geen smiley achterzetten.)

De kou en de regen dwongen me steeds verder naar het noorden hier, en ik ben dus al vrij snel in Auckland beland. Sneller dan dat de bedoeling was.
Ik heb serieus mensen in winterkleren gezien, mutsen, handschoenen, WINTERJASSEN, e.d. Het bereidt me in ieder geval een beetje voor.
Ik weet het, ik lul maar over het weer, en ik blijf er maar over door lullen, maar it is fucking hell om my mind. Op een gegeven moment is het weer on your mind.
En dan weet je wel hoe laat het is.
Dan moet je bijna naar huis (de terugkeer naar een koud oord) , en ben je tevens helemaal leeg. Je bent niet meer preoccupied met fucking bullshit.

Willen jullie ervoor zorgen dat het niet zo koud is (letterlijk en figuurlijk uiteraard), en de reality zwaar op de achtergrond blijft?
Ik voorspel namelijk een grote melancholische periode.

OK. Hoop dat het jullie allemaal goed gaat.

P.S.:
Overigens Martin, een paar dingen:
Je hebt Australische Toohey, en Nieuwzeelandse Tui (Tui is tevens een vogel hier). Je spreekt het gewoon hetzelfde uit.
Verder ben ik er achter gekomen dat als we de southern cross hadden willen herkennen in de universe, we gewoon naar de australische vlag hadden moeten kijken. Ja let daar nooit zo op. Ze hebben daar tevens de poolster van hier op getekend. Die mist de nz-vlag dan weer.
OK. Dat was het voorlopig.

X

dinsdag 17 februari 2009

Napier

Hier even een berichtje van mij. Weinig internet gehad de laatste dagen, en nu 1 met munten.
Dat schiet niet op...als de receptie er niet is omgeld te wisselen.

Ben nu in Napier....mooi Art Deco-stadje. Met vandaag wonderbaarlijk genoeg mooi weer....23 graden. Op deze mooie dag, heb ik ook een pinguin kunnen vasthouden, zo leuk!

De laatste dagen ben ik opgetrokken met een Zwitser die ik ontmoet had in Queenstown. Zo werd het mogelijk een busrit uit te sparen en met de auto te reizen. Echter, van het mannelijke soort, en dus een kans van 99 % dat het een loozer is. Zodoende reis ik nu weer alleen, en gelukkig maar. Want hoe snel kan je op iemand uitgekeken zijn?
Morgen ga ik hier weer weg. Het is hier een of ander art decofestival, en alles is vol. Morgenvroeg vertrek ik naar Tauranga....en ik hoop serieus dat mijn laatste dagen hier nog wat gevuld mogen zijn met zonneschijn. Want ik vrees de kou met al zijn gevolgen.

Maar het positieve is natuurlijk dat ik jullie weer in het echt ga zien!
En inderdaad eens fatsoenlijk kan praten!
En dat ik mijn katten weer in mijn armen kan sluiten!
X

woensdag 11 februari 2009

Moe

Zo, ben aangekomen bij Fox Glacier....en dus uit het mooie queenstown weg. Maar hier ook mooi, met zijn cafe en restaurant en boekingskantoren voor de gletser.
Ondertussen ook nog even naar de fjorden geweest. Mooie routes allemaal, maar het lijkt Rome wel....teveel aanbod...teveel moois; watervallen, bergen, heuvels, rivieren, blauwe meren, sneeuw...en niet te vergeten 9 graden.
's ochtends dan he, en op bepaalde plekken onderweghier heen. In de bus werkt de airco wel, maar de verwarming de eerste paar uur niet.
OMFG
Morgen ga ik wandelen richting meer, en fietsen richting de gletser ofzo...zo vermoeiend allemaal. Zeker als je de afgelopen twee nachten samen 4 uur geslapen hebt.
Door een combi van dingen. Allemaal mannen op de kamer enzo. Weggaan enzovoort.
Dus ga vroeg bed in.
Oh ja.....90 % van de tijd hier tot nu toe ben ik onbereikbaar op nz-nummer.

maandag 9 februari 2009

Even wat meer.

Die foto is uiteraard niet van mij, omdat ik het heb opgegeven foto's te plaatsen. Maar als je googlet (?) dan kom je deze foto van een andere reiziger tegen. Het is hier namelijk zwaar bewolkt, en fucking koud en dat zie je niet terug op deze foto. Maar alsik uit mijn raam kijk zie ik het meer en de bergen, en de wolken die halverwege de bergen hangen. Ik vind 16 graden waterkou erg koud. Heb voor het eerst schoenen aan overdag! heb alleen maar 30 graden of meer meegemaakt de laatste weken. Ik heb het zelfs koud als het 25 is denk ik.
Ben sinds zaterdag in nieuw zeeland. En heb dus de bosbranden gemist.....niet helemaal uiteraard. Maar toen ik hier zaterdag heen kwam, sprak ik met een vrouw uit die streek die zei: het is ideaal voor bosbranden nu...de wind en de droogte.
Pas gisteren heb ik een artikel in de krant gelezen over de bosbranden....en had ik een idee van de omvang en ernst. En mensen op de vlucht die in auto's verbranden etc.
Ik zag een kaart in de krant....en daar stonden dan ook de plaatsen waar ik twee weken geleden was. Althans met de bus, omdat de trein niet ging. Misschien zijn de sporen nu wel helemaal verdwenen.
In NZ waarschuwen ze ook voor bosbranden (je mag dit niet, en dat niet) en dachten ze tot gisteren dat de hittegolf van OZ ook hier heen zou komen, maar dat is niet gebeurd. In ieder geval ben ik wel door een brand gereden, door de rook ervan dan, wat al eng genoeg was, omdat je niets meer zag en de rook in de bus kwam door de airco. Maar ik nam aan dat ze hier wel wisten wat ze aan het doen waren.
In ieder geval hier geen risico op bosbranden omdat ik ondertussen in het natste gebied van nz ben.

zondag 8 februari 2009

In Queenstown

Ja ben dus hier na een busreis van zo'n 8 uur uit Christchurch....
en het is hier heel erg mooi.
Als ik uit mijn raam kijk, zie ik het meer.
Alleen is het zo wat zwart bewolkt (dus ook zwaar) en regent het, en is het zo'n graad of 16. Fucking hell.

woensdag 28 januari 2009

Zo dat was me een reis

Ik ben aangekomen in Sydney. Het was een lange reis. Ik dacht dat ze bij de Nederlandse spoorwegen geen weersomstandigheden aankonden. Vallende bladeren enzo. Nou hier ook niet.
Heb uren op het perron gezeten, met 41 graden geen pretje...nu koelde het wel af natuurlijk tijdens dat wachten, maar toch. En wat ook zo typisch was dat ze ook geen inschatting konden geven van hoe lang het zou duren voordat er eventueel een trein zou komen. En je werd dringend geadviseerd op het perron te blijven. Toen bleek de trein kapot te zijn, en iemand was hem aan het maken. Toen bleek de rails gesmolten te zijn ofzo. Toen zouden er bussen komen. Afijn, ondertussen was iemand tegen mij begonnen te praten. Binnen 2 seconden had ze er uitgekwakt dat ze bipolar was. En dat haar vriend haar medicijnen bij zich had. En dat ze niet tegen veranderingen kon. Dus toen we met de bus gingen, werd dat haar teveel en kon ze niet meer praten....ik vroeg haar namelijk wat.
Aangwekomen bij de bus, was ze aan het roepen dat ze een fit zou krijgen. Sorry maar ik moest me echt inhouden. Ik kan er niks aan doen. Hij, haar vriend, 150 kilo, met een t-shirt aan met de tekst, the big issue, en een uitgescheurde korte broek, zij, eveneens 150 kilo, die iedereen vertelde dat ze eigenlijk niet goed bij haar hoofd was en dat ze medicijnen nodig had, met een shirt aan met de tekst "women united against domestic violence". Ondertussen was een Indier begonnen schreeuwen tegen 2 vrouwen van een openbaar vervoersmaatschappij (niet van de spoorwegen, dus "wij weten van niets") dat ze moesten ophouden met lachen, want dat er toch echt niets te lachen viel. Ik kwam inwendig niet meer bij.

Om 3 uur vannacht bij de grens aangekomen van Victoria en New South Wales ( in NSW ligt sowieso andere rails, dus was ik met de trein, had ik hier op andere trein moeten stappen, had iemand me verteld) , daar weer op een trein gestapt, en met 4 uur vertraging hier dus aangekomen. Hier een kamer die schoon is, en twee keer zo duur, maar op loopafstand van wat je maar wil zien.

maandag 26 januari 2009

Melbourne III

Zo, 39 graden vandaag. Je merkt er echter weinig van. Altijd wind. Ik kan niet eens fatsoenlijk een ijsje aan het strand of waar dan ook eten zonder dat ze me extra servetten komen brengen. Van die wind zou ik dus gek worden, mocht ik hier wonen. Van de rest niet.

De laatste paar dagen heb ik nogal wat tijd doorgebracht met Danger Danger (haar bijnaam), een Canadese. Haar omgeving vraagt zich af of ze een doodswens heeft. Nee die heeft ze niet, maar ze wil wel geleefd hebben. Daarom is ze o.a. verslaafd aan skydiven en doet ze aan rollerskate derby (elkaar de baan af skaten). Ze probeert me over te halen te gaan skydiven, wat dus eigenlijk gewoon parachutespringen is. Dat proberen wel meer mensen hier, mij overhalen, maar ik weet het nog zo net niet. Ik voel doorgaans zeer goed dat ik leef. Maar ok, het is beter dan drugs schijnt het, en de kriebels in je buik heb je niet. Dat scheelt.

Anyway, aan alle mooie dingen komt een eind. Dus ook aan Melbourne.
Morgen neem ik de nachttrein naar Sydney. Heb mezelf een hostel geboekt in het centrum met een zwembad op het dak. Ga zo even het weer daar checken, maar dat zal wel goed zijn, schat ik in.
En wellicht ga ik nog naar de Blue Mountains, naar Katoomba, en dan zit Australie erop. Voor het jaar 2009 dan.

zaterdag 24 januari 2009

Melbourne II

Hey

Ik zit nog steeds in Melbourne en het bevalt me wel.
Mijn hostels zijn in St. Kilda, een beetje een alternatieve yuppenbuurt. Veel muziek en kunsttoestanden. Maar ook veel verslaafden, daklozen, en tippelende dames van plezier (dat ze daarvoor betalen.)
Anyway, die kunsttoestanden kunnen ook wel eens verkeerd uitpakken....
Ik had afgelopen donderdag een bezoekje gebracht aan de Melbournse Stedelijke Rijkscombinatie en ik dacht ik ga 's avonds naar een voorstelling, Carnaval spirituelle. Dit laatste ging uit van het hostel. Althans ze brachten je naar de town hall hier, waar het opgevoerd werd. Gratis, en het geld gaat toch best wel snel richting niets, dus waarom niet. Vriendelijk ontvangst aldaar, een goedkope vegetarische maaltijd te krijgen, wat hippie-achtige mensen (die zie je overal hier), en hup naar de zaal want de voorstelling was al begonnen. Geen tijd voor drank, en die was er ook niet (dit moet genoeg zeggen).
Afijn, ik zit neer, en een paar Fransmannen lullen de avond aan elkaar, en al snel begint me een EO-gevoel te bekruipen, en jawel hoor, het was gvd pure hare krishna propaganda! Ik ben vervolgens de zaal uitgerend, en maar tennis gaan kijken.

De Australian Open was erg leuk om mee te maken. De Australiers zijn in ieder geval net zo gek als nederlanders als het op sporten aankomt en bijbehorende nationalistische kleding. Daarnaast weten ze ook hoe er gefeest moet worden.
Ik heb twee wedstrijden gezien, 1 van Saffin en 1 van Bartoli. En als je er in het echt bij bent, is het allemaal nog spannender. Ik ben niet naar de center courts geweest, want dat is stukken duurder, maar de eerste dagen zie je dus genoeg op de andere velden.

Verder ben ik gisteren (zaterdag) het hostel uitgezet waar ik al sinds maandag zat. Ik ging vrijdag vragen om nog wat dagen bij te boeken, maar dat ging niet. Het was te druk ivm Australian Open en Australia Day ( dat is morgen, maar heel Australie is vrij en gaat picknicken weet ik nu, net als met Kerst). Dus daar stond ik dan....
Ik naar andere hostels is de buurt....niks vrij, ik gaan bellen, niets meer beschikbaar...
Uiteindelijk werd ik doorverwezen naar Jackson Manor...daar moest ik op de dag zelf maar aankomen, en kijken of er iets was...dat was dus mijn enige kans...
De volgende dag kwam ik eraan, en ze hadden nog een bed...ook nog eens goedkoop.
Dat er een bed beschikbaar is, en dat het goedkoop is, zegt uiteraard genoeg over het "hostel".
Ik kwam binnen....iedereen lag nog in bed, de chips lag in mijn bed, en de vloer was niet te zien. Weken niet gestofzuigd of gedweild, een stinkende wc, etc etc.
fucking hell...nu mijn eerste nacht zit erop, en vrijwel geen oog dicht gedaan, maar lag er dan ook laat in.
Ik ben namelijk in een zeer leuke tent beland...met een leuke gast, en zeer goede muziek. Die muziek kende ik nog niet, een soort van ruigere zeer dansbare jazz (moet volgens mij echt engels zijn).


Overigens hoor ik wel eens van die bosbranden, maar ik kom er maar niet achter waar ze zijn! Ze zijn hier dus vlakbij?

tenslotte, ik heb al talloze malen getracht foto's erop te zetten, maar computers weigeren om mijn cardreader en camera's zelf te herkennen.....

woensdag 21 januari 2009

In Melbourne

Even snel een bericht.
Was in Adelaide serieus van plan wat te plaatsen en zat er helemaal klaar voor, achter de computer, maar toen bleek die lullige computer geen van mijn camera's te herkennen. Of mijn cardreader die ik net had aangeschaft.
En nu heb ik geen zin in een uitgebreider verhaal, nu ik omringd ben door anderen in het hostel waar ik nu zit.
Dus een kort bericht.
Overigens mogen jullie me heus mailen. Het wordt zo'n 1-richtingsverkeer, dat geblog van mij. En nadat ik een tour heb gehad van 3 dagen met veel 18/begin 20- jarigen, en mensen heb moeten uitleggen wat cunt en Carbon emission shit is, heb ik heus behoefte aan wat verhalen (ook al gebeurt er zgn. niets) van jullie te horen (via mail of zo).
Het gaat overigens goed met me. Ik ben vandaag naar de australian open geweest, en heb me prima geamuseerd.
Melbourne is een leuke stad.
Iets anders dan uiterlijk obsessed Sydney......

woensdag 14 januari 2009

Nog steeds In Adelaide

Voor ik en het hier helemaal een non-issue word/t, weer eens een bericht.
Zoals de titel al zegt, zit ik nog in Adelaide, aan de zuidkust voor de niet-weters.
Ik zit hier vooral nog omdat ik de tijd heb, en het zonder auto niet zo handig is om te reizen voor een langere tijd tussen Adelaide en Melbourne. En ik wil er graag iets langer over doen dan 9 uur ofzo.
Dus ik vertrek a.s. zaterdag met een tour richting Melbourne. Onderweg ligt de great ocean road, en nog wat national parks. Maandagavond ben ik dan in Melbourne, waar ik in ieder geval ook ga proberen om naar the Australian Open te gaan.
In Adelaide zelf is niet zoveel te zien, veel winkels en een strand. Ik heb dus zowel het strand bezocht als de winkels. De winkels eergisteren omdat het hier 42 graden was, en ze daar airco hadden. Ik geloof dat ik het nog nooit zo warm heb gehad.

Ik zit hier verder in een soort gestapohostel, en dat ligt niet alleen aan het feit dat 90 % duits is, maar ook aan het gegeven dat de stroom uitgezet wordt (geen licht/geen internet) , het warm water wordt afgesloten (geen warm water meer na bepaald uur) en aan de gestapobitches die commentaar geven als je de kraan even laat lopen als je je kopje aan het afwassen bent, of als je plastic flesje niet in de juiste vuilnisbak sodemietert.
Ik word een beetje niet goed van die gestapomilieuagenten.
Maar aangezien het hier al het derde hostel in Adelaide betreft waar ik verblijf en het verder veels te heet is om je echt in te spannen, blijf ik gewoon zitten waar ik zit.
Er zitten overigens ook wel leuke niet duitse mensen. Zo zit er een van oorsprong Amsterdammer van 34 die met pensioen is....maar hij heeft nog wel een doel: een boerderij opzetten waar kleine Lama's ( ze hebben een speciale naam, en ik vermoed dat ze veel in Peru voorkomen, maar ik geef de voorkeur aan de naam "kleine lama's") rondlopen, hier of in Canada. Die beesten hebben blijkbaar mooi haar wat duur te verkopen valt. Zijn streven is om hier een marktaandeel mee te krijgen (?). Bij het horen van het woord marktaandeel ligt mijn kots natuurlijk overal, maar ok, hij is verder best ok, samen met zijn engelse vrienden....

Ik wilde hele updates gaan geven met foto's en al, maar kom erachter dat ik camera's niet bij heb. Maar ik ga het zeker doen, morgen ofzo, of later vandaag. Maar ja jullie slapen toch!

woensdag 7 januari 2009

nog een link

Jullie kunnen overigens ook nog wat lezen op de site van Martin:
www.m-a-r-t-i-n.be
Of ga gewoon naar martin bij de volgers, dan kom je er vanzelf

Nog even in de dessert

Een paar geweldige dagen in de dessert gehad.....
Zo'n 50 graden verschil met jullie. ;-)

Veel vroeg opgestaan, 3 dagen om 4 uur en 1 dag om 5 uur, en veel actief gewandeld en geklommen. En niet Ayers Rock beklommen uiteraard, maar Kings Canyon.
Anyway, ik ben ook trots op mezelf, dat ik weer wat hoogtevrees overwonnen heb.
Jullie herkennen me niet meer terug!
Verder heb ik ervaring opgedaan met vliegen inslikken en vliegen uit mijn neus halen. De vliegen hier zijn gekmakend. Dat hadden ze wel eens mogen vertellen. Je hoeft voor die vliegen dus niet haar hongerend Afrika.

Overigens, waren Martin en ik gisteren te volgen in een cafe hier in Alice Springs. Ik weet niet of we daar vanavond geraken, maar if so, dan kan je Martin en mij even zien op de volgende site: www.bossalloon.com.au
En aan het sletten Dennis, ik zou niet durven, en bovendien was/ben ik volledig in de ban van een amerikaanse jood. Maar dat laatste is wederom een hopeloos project ben ik bang.

Nog steeds geen usb op de computer hier, athans ik zie de computer niet. Dus volgende week kom ik waarschijnlijk vanuit de stad met grotere update en plaatjes!
Morgen vliegen we naar Adelaide, waarna we waarschijnlijk weer even van de buitenwereld zijn afgesloten op Kangeroo Island.

Een heel goed 2009 overigens!

X