can someone get me on a plane?
Gaan jullie mee?
Halleluja
vrijdag 6 maart 2009
maandag 23 februari 2009
Zo dat was het dan bijna
How are we going?
jaja, back to life, back to reality, en ik kijk er zo naar uit!
( ik ga hier echt geen smiley achterzetten.)
De kou en de regen dwongen me steeds verder naar het noorden hier, en ik ben dus al vrij snel in Auckland beland. Sneller dan dat de bedoeling was.
Ik heb serieus mensen in winterkleren gezien, mutsen, handschoenen, WINTERJASSEN, e.d. Het bereidt me in ieder geval een beetje voor.
Ik weet het, ik lul maar over het weer, en ik blijf er maar over door lullen, maar it is fucking hell om my mind. Op een gegeven moment is het weer on your mind.
En dan weet je wel hoe laat het is.
Dan moet je bijna naar huis (de terugkeer naar een koud oord) , en ben je tevens helemaal leeg. Je bent niet meer preoccupied met fucking bullshit.
Willen jullie ervoor zorgen dat het niet zo koud is (letterlijk en figuurlijk uiteraard), en de reality zwaar op de achtergrond blijft?
Ik voorspel namelijk een grote melancholische periode.
OK. Hoop dat het jullie allemaal goed gaat.
P.S.:
Overigens Martin, een paar dingen:
Je hebt Australische Toohey, en Nieuwzeelandse Tui (Tui is tevens een vogel hier). Je spreekt het gewoon hetzelfde uit.
Verder ben ik er achter gekomen dat als we de southern cross hadden willen herkennen in de universe, we gewoon naar de australische vlag hadden moeten kijken. Ja let daar nooit zo op. Ze hebben daar tevens de poolster van hier op getekend. Die mist de nz-vlag dan weer.
OK. Dat was het voorlopig.
X
jaja, back to life, back to reality, en ik kijk er zo naar uit!
( ik ga hier echt geen smiley achterzetten.)
De kou en de regen dwongen me steeds verder naar het noorden hier, en ik ben dus al vrij snel in Auckland beland. Sneller dan dat de bedoeling was.
Ik heb serieus mensen in winterkleren gezien, mutsen, handschoenen, WINTERJASSEN, e.d. Het bereidt me in ieder geval een beetje voor.
Ik weet het, ik lul maar over het weer, en ik blijf er maar over door lullen, maar it is fucking hell om my mind. Op een gegeven moment is het weer on your mind.
En dan weet je wel hoe laat het is.
Dan moet je bijna naar huis (de terugkeer naar een koud oord) , en ben je tevens helemaal leeg. Je bent niet meer preoccupied met fucking bullshit.
Willen jullie ervoor zorgen dat het niet zo koud is (letterlijk en figuurlijk uiteraard), en de reality zwaar op de achtergrond blijft?
Ik voorspel namelijk een grote melancholische periode.
OK. Hoop dat het jullie allemaal goed gaat.
P.S.:
Overigens Martin, een paar dingen:
Je hebt Australische Toohey, en Nieuwzeelandse Tui (Tui is tevens een vogel hier). Je spreekt het gewoon hetzelfde uit.
Verder ben ik er achter gekomen dat als we de southern cross hadden willen herkennen in de universe, we gewoon naar de australische vlag hadden moeten kijken. Ja let daar nooit zo op. Ze hebben daar tevens de poolster van hier op getekend. Die mist de nz-vlag dan weer.
OK. Dat was het voorlopig.
X
dinsdag 17 februari 2009
Napier
Hier even een berichtje van mij. Weinig internet gehad de laatste dagen, en nu 1 met munten.
Dat schiet niet op...als de receptie er niet is omgeld te wisselen.
Ben nu in Napier....mooi Art Deco-stadje. Met vandaag wonderbaarlijk genoeg mooi weer....23 graden. Op deze mooie dag, heb ik ook een pinguin kunnen vasthouden, zo leuk!
De laatste dagen ben ik opgetrokken met een Zwitser die ik ontmoet had in Queenstown. Zo werd het mogelijk een busrit uit te sparen en met de auto te reizen. Echter, van het mannelijke soort, en dus een kans van 99 % dat het een loozer is. Zodoende reis ik nu weer alleen, en gelukkig maar. Want hoe snel kan je op iemand uitgekeken zijn?
Morgen ga ik hier weer weg. Het is hier een of ander art decofestival, en alles is vol. Morgenvroeg vertrek ik naar Tauranga....en ik hoop serieus dat mijn laatste dagen hier nog wat gevuld mogen zijn met zonneschijn. Want ik vrees de kou met al zijn gevolgen.
Maar het positieve is natuurlijk dat ik jullie weer in het echt ga zien!
En inderdaad eens fatsoenlijk kan praten!
En dat ik mijn katten weer in mijn armen kan sluiten!
X
Dat schiet niet op...als de receptie er niet is omgeld te wisselen.
Ben nu in Napier....mooi Art Deco-stadje. Met vandaag wonderbaarlijk genoeg mooi weer....23 graden. Op deze mooie dag, heb ik ook een pinguin kunnen vasthouden, zo leuk!
De laatste dagen ben ik opgetrokken met een Zwitser die ik ontmoet had in Queenstown. Zo werd het mogelijk een busrit uit te sparen en met de auto te reizen. Echter, van het mannelijke soort, en dus een kans van 99 % dat het een loozer is. Zodoende reis ik nu weer alleen, en gelukkig maar. Want hoe snel kan je op iemand uitgekeken zijn?
Morgen ga ik hier weer weg. Het is hier een of ander art decofestival, en alles is vol. Morgenvroeg vertrek ik naar Tauranga....en ik hoop serieus dat mijn laatste dagen hier nog wat gevuld mogen zijn met zonneschijn. Want ik vrees de kou met al zijn gevolgen.
Maar het positieve is natuurlijk dat ik jullie weer in het echt ga zien!
En inderdaad eens fatsoenlijk kan praten!
En dat ik mijn katten weer in mijn armen kan sluiten!
X
woensdag 11 februari 2009
Moe
Zo, ben aangekomen bij Fox Glacier....en dus uit het mooie queenstown weg. Maar hier ook mooi, met zijn cafe en restaurant en boekingskantoren voor de gletser.
Ondertussen ook nog even naar de fjorden geweest. Mooie routes allemaal, maar het lijkt Rome wel....teveel aanbod...teveel moois; watervallen, bergen, heuvels, rivieren, blauwe meren, sneeuw...en niet te vergeten 9 graden.
's ochtends dan he, en op bepaalde plekken onderweghier heen. In de bus werkt de airco wel, maar de verwarming de eerste paar uur niet.
OMFG
Morgen ga ik wandelen richting meer, en fietsen richting de gletser ofzo...zo vermoeiend allemaal. Zeker als je de afgelopen twee nachten samen 4 uur geslapen hebt.
Door een combi van dingen. Allemaal mannen op de kamer enzo. Weggaan enzovoort.
Dus ga vroeg bed in.
Oh ja.....90 % van de tijd hier tot nu toe ben ik onbereikbaar op nz-nummer.
Ondertussen ook nog even naar de fjorden geweest. Mooie routes allemaal, maar het lijkt Rome wel....teveel aanbod...teveel moois; watervallen, bergen, heuvels, rivieren, blauwe meren, sneeuw...en niet te vergeten 9 graden.
's ochtends dan he, en op bepaalde plekken onderweghier heen. In de bus werkt de airco wel, maar de verwarming de eerste paar uur niet.
OMFG
Morgen ga ik wandelen richting meer, en fietsen richting de gletser ofzo...zo vermoeiend allemaal. Zeker als je de afgelopen twee nachten samen 4 uur geslapen hebt.
Door een combi van dingen. Allemaal mannen op de kamer enzo. Weggaan enzovoort.
Dus ga vroeg bed in.
Oh ja.....90 % van de tijd hier tot nu toe ben ik onbereikbaar op nz-nummer.
maandag 9 februari 2009
Even wat meer.
Die foto is uiteraard niet van mij, omdat ik het heb opgegeven foto's te plaatsen. Maar als je googlet (?) dan kom je deze foto van een andere reiziger tegen. Het is hier namelijk zwaar bewolkt, en fucking koud en dat zie je niet terug op deze foto. Maar alsik uit mijn raam kijk zie ik het meer en de bergen, en de wolken die halverwege de bergen hangen. Ik vind 16 graden waterkou erg koud. Heb voor het eerst schoenen aan overdag! heb alleen maar 30 graden of meer meegemaakt de laatste weken. Ik heb het zelfs koud als het 25 is denk ik.
Ben sinds zaterdag in nieuw zeeland. En heb dus de bosbranden gemist.....niet helemaal uiteraard. Maar toen ik hier zaterdag heen kwam, sprak ik met een vrouw uit die streek die zei: het is ideaal voor bosbranden nu...de wind en de droogte.
Pas gisteren heb ik een artikel in de krant gelezen over de bosbranden....en had ik een idee van de omvang en ernst. En mensen op de vlucht die in auto's verbranden etc.
Ik zag een kaart in de krant....en daar stonden dan ook de plaatsen waar ik twee weken geleden was. Althans met de bus, omdat de trein niet ging. Misschien zijn de sporen nu wel helemaal verdwenen.
In NZ waarschuwen ze ook voor bosbranden (je mag dit niet, en dat niet) en dachten ze tot gisteren dat de hittegolf van OZ ook hier heen zou komen, maar dat is niet gebeurd. In ieder geval ben ik wel door een brand gereden, door de rook ervan dan, wat al eng genoeg was, omdat je niets meer zag en de rook in de bus kwam door de airco. Maar ik nam aan dat ze hier wel wisten wat ze aan het doen waren.
In ieder geval hier geen risico op bosbranden omdat ik ondertussen in het natste gebied van nz ben.
Ben sinds zaterdag in nieuw zeeland. En heb dus de bosbranden gemist.....niet helemaal uiteraard. Maar toen ik hier zaterdag heen kwam, sprak ik met een vrouw uit die streek die zei: het is ideaal voor bosbranden nu...de wind en de droogte.
Pas gisteren heb ik een artikel in de krant gelezen over de bosbranden....en had ik een idee van de omvang en ernst. En mensen op de vlucht die in auto's verbranden etc.
Ik zag een kaart in de krant....en daar stonden dan ook de plaatsen waar ik twee weken geleden was. Althans met de bus, omdat de trein niet ging. Misschien zijn de sporen nu wel helemaal verdwenen.
In NZ waarschuwen ze ook voor bosbranden (je mag dit niet, en dat niet) en dachten ze tot gisteren dat de hittegolf van OZ ook hier heen zou komen, maar dat is niet gebeurd. In ieder geval ben ik wel door een brand gereden, door de rook ervan dan, wat al eng genoeg was, omdat je niets meer zag en de rook in de bus kwam door de airco. Maar ik nam aan dat ze hier wel wisten wat ze aan het doen waren.
In ieder geval hier geen risico op bosbranden omdat ik ondertussen in het natste gebied van nz ben.
zondag 8 februari 2009
In Queenstown
Ja ben dus hier na een busreis van zo'n 8 uur uit Christchurch....en het is hier heel erg mooi.
Als ik uit mijn raam kijk, zie ik het meer.
Alleen is het zo wat zwart bewolkt (dus ook zwaar) en regent het, en is het zo'n graad of 16. Fucking hell.
woensdag 28 januari 2009
Zo dat was me een reis
Ik ben aangekomen in Sydney. Het was een lange reis. Ik dacht dat ze bij de Nederlandse spoorwegen geen weersomstandigheden aankonden. Vallende bladeren enzo. Nou hier ook niet.
Heb uren op het perron gezeten, met 41 graden geen pretje...nu koelde het wel af natuurlijk tijdens dat wachten, maar toch. En wat ook zo typisch was dat ze ook geen inschatting konden geven van hoe lang het zou duren voordat er eventueel een trein zou komen. En je werd dringend geadviseerd op het perron te blijven. Toen bleek de trein kapot te zijn, en iemand was hem aan het maken. Toen bleek de rails gesmolten te zijn ofzo. Toen zouden er bussen komen. Afijn, ondertussen was iemand tegen mij begonnen te praten. Binnen 2 seconden had ze er uitgekwakt dat ze bipolar was. En dat haar vriend haar medicijnen bij zich had. En dat ze niet tegen veranderingen kon. Dus toen we met de bus gingen, werd dat haar teveel en kon ze niet meer praten....ik vroeg haar namelijk wat.
Aangwekomen bij de bus, was ze aan het roepen dat ze een fit zou krijgen. Sorry maar ik moest me echt inhouden. Ik kan er niks aan doen. Hij, haar vriend, 150 kilo, met een t-shirt aan met de tekst, the big issue, en een uitgescheurde korte broek, zij, eveneens 150 kilo, die iedereen vertelde dat ze eigenlijk niet goed bij haar hoofd was en dat ze medicijnen nodig had, met een shirt aan met de tekst "women united against domestic violence". Ondertussen was een Indier begonnen schreeuwen tegen 2 vrouwen van een openbaar vervoersmaatschappij (niet van de spoorwegen, dus "wij weten van niets") dat ze moesten ophouden met lachen, want dat er toch echt niets te lachen viel. Ik kwam inwendig niet meer bij.
Om 3 uur vannacht bij de grens aangekomen van Victoria en New South Wales ( in NSW ligt sowieso andere rails, dus was ik met de trein, had ik hier op andere trein moeten stappen, had iemand me verteld) , daar weer op een trein gestapt, en met 4 uur vertraging hier dus aangekomen. Hier een kamer die schoon is, en twee keer zo duur, maar op loopafstand van wat je maar wil zien.
Heb uren op het perron gezeten, met 41 graden geen pretje...nu koelde het wel af natuurlijk tijdens dat wachten, maar toch. En wat ook zo typisch was dat ze ook geen inschatting konden geven van hoe lang het zou duren voordat er eventueel een trein zou komen. En je werd dringend geadviseerd op het perron te blijven. Toen bleek de trein kapot te zijn, en iemand was hem aan het maken. Toen bleek de rails gesmolten te zijn ofzo. Toen zouden er bussen komen. Afijn, ondertussen was iemand tegen mij begonnen te praten. Binnen 2 seconden had ze er uitgekwakt dat ze bipolar was. En dat haar vriend haar medicijnen bij zich had. En dat ze niet tegen veranderingen kon. Dus toen we met de bus gingen, werd dat haar teveel en kon ze niet meer praten....ik vroeg haar namelijk wat.
Aangwekomen bij de bus, was ze aan het roepen dat ze een fit zou krijgen. Sorry maar ik moest me echt inhouden. Ik kan er niks aan doen. Hij, haar vriend, 150 kilo, met een t-shirt aan met de tekst, the big issue, en een uitgescheurde korte broek, zij, eveneens 150 kilo, die iedereen vertelde dat ze eigenlijk niet goed bij haar hoofd was en dat ze medicijnen nodig had, met een shirt aan met de tekst "women united against domestic violence". Ondertussen was een Indier begonnen schreeuwen tegen 2 vrouwen van een openbaar vervoersmaatschappij (niet van de spoorwegen, dus "wij weten van niets") dat ze moesten ophouden met lachen, want dat er toch echt niets te lachen viel. Ik kwam inwendig niet meer bij.
Om 3 uur vannacht bij de grens aangekomen van Victoria en New South Wales ( in NSW ligt sowieso andere rails, dus was ik met de trein, had ik hier op andere trein moeten stappen, had iemand me verteld) , daar weer op een trein gestapt, en met 4 uur vertraging hier dus aangekomen. Hier een kamer die schoon is, en twee keer zo duur, maar op loopafstand van wat je maar wil zien.
Abonneren op:
Posts (Atom)
